Ξεκινάω από σήμερα να καταγράφω όλα τα χεσίματα της ζωής μου. Πολλοί θα αναρωτιέστε, και είναι φυσικό, γιατί αυτός ο μαλάκας γράφει για τα σκατά του; Το ερώτημα αυτό βασάνισε και εμένα, λίγες στιγμές αφού μου ήρθε η ιδέα για αυτό το ιδιότυπο ημερολόγιο.
Πιστεύω ότι το χέσιμο είναι μια υποτιμημένη και παρεξηγημένη πτυχή της ζωής ενός άντρα. Όλοι παραδέχονται ότι το χέσιμο είναι απόλαυση, ωστόσο κανείς δε νιώθει περήφανος τη στιγμή που σηκώνεται από τη λεκάνη.Γιατί; Πρόκειται για μια φυσική, βιολογική διαδικασία που κανείς δεν πρέπει να αποφεύγει. Ίσως είναι η μυρωδιά των σκατών που προκαλεί αποστροφή σε αυτή τη διαδικασία. Όμως αν το καλοσκεφτεί κανείς, και το χταπόδι όταν το βράζεις βρωμοκοπάει το σύμπαν, αλλα το τρωνε όλοι με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Φυσικά, με αυτό το επιχείρημα, δεν σκοπεύω να σας πείσω να φάτε σκατά, αλλά δίνω ένα παράδειγμα για την όλη ιστορία. Είναι ένα παράδειγμα αντίστοιχο με το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος, την κάμπια που γίνεται πεταλούδα, την γκόμενα που στο λύκειο ήταν μπάζο και μετά από 4 χρόνια γίνεται απίστευτο μουνί.
Το χέσιμο έχει κρυμμένη μια ενδόμυχη ομορφιά, που είναι αδύνατο να αντιληφθεί κανείς με γυμνό μάτι. Κρυμμένο πίσω από την ντροπή μας και καλλυμένο από ένα πέπλο αμηχανίας, το χέσιμο έχει πολλά ωφέλη στον άνθρωπο. Πάνω απ’όλα, είναι η ευχαρίστηση του ξαλαφρώματος. Το σώμα μας αποβάλλει κάτι που το πιέζει, και αυτό προκαλεί ευφορία. Όπως το φαγητό γεμίζει το στομάχι μας και γουστάρουμε, με το σκατό αδειάζει το έντερο μας και επίσης γουστάρουμε. Πρόκειται για τις δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος, όσο και να μη θέλει κανείς να το παραδεχτεί. Είναι μια μικρή στιγμή της καθημερινότητας, που παρ’όλη την ευχαρίστηση που μας προσφέρει, ελάχιστοι έχουν δαπανήσει έστω και μισό δευτερόλεπτο να εκτιμήσουν την κατάσταση, να νιώσουν χαρά και ευγνωμοσύνη στις δυνάμεις του σύμπαντος που συνέθεσαν την υπέροχη αρμονία της αφόδευσης. Και όπως όλες τις καλές στιγμές της ζωής μας, τις στιγμές του χεσίματος πρέπει να τις μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους που αγαπάμε.
No comments:
Post a Comment